Reynaert de vos
Literatuur in de volkstaal
Rond 1260 schreef een zekere Willem, van wie we verder weinig weten, een verhaal in verzen over de sluwe vos Reynaert. Vanden vos Reynaerde is een van de oudste teksten in het Nederlands. Door de flitsende humor, de vaak obscene dubbelzinnigheden en de wellustige wreedheid werden de avonturen van Reynaert ontzettend populair. En dat zijn ze tot vandaag gebleven.
Reynaert is duidelijk geen lieverdje. Hij is enkel uit op eigen voordeel, liegt en bedriegt erop los en deinst er niet voor terug om te moorden. Omdat hij de wetten van koning Nobel heeft overtreden, moet hij voor diens hof verschijnen en wordt hij ter dood veroordeeld. Maar Reynaert verzint allerlei uitvluchten en snode plannen om zijn vel te redden. Met zijn listige optreden toont hij aan hoe hebzuchtig de koning en het hele dierenrijk zijn. De beschaving is slechts schone schijn. In realiteit handelen alle dieren uit eigenbelang.
Heidelberg Universitätsbibliothek, cpg 848, fol. 30r.
Miniatuur van Hendrik van Veldeke in het Groβe Heidelberger Liederhandschrift, begin 14e eeuw.
Literatuur in de volkstaal
In de middeleeuwen bestond er nog geen Nederlandse standaardtaal. Er was een veelheid aan dialecten, die samen ‘Middelnederlands’ worden genoemd. Geleerden en geestelijken gebruikten vooral het Latijn. Aan de hoven van de Vlaamse graven en de hertogen van Brabant en onder de hoge adel las men doorgaans in het Frans. Ridderromans en dierenverhalen waren in dit milieu in trek.
De Maaslander Hendrik van Veldeke is de eerste bij naam gekende auteur van een literair werk in het Middelnederlands. In opdracht van gravin Agnes van Loon en van de schatbewaarder van de Sint-Servaaskerk in Maastricht schreef hij omstreeks 1170-1180 een leven van de heilige Servatius. Wat later ontstonden er ook in Vlaanderen en Brabant literaire teksten in het Middelnederlands, vermoedelijk op vraag van lagere edelen en rijke burgers. Net als Van den vos Reynaerde waren dat vaak bewerkingen van Franstalige voorbeelden.
Niet iedereen was blij met die fantasierijke verhalen. De Vlaamse dichter Jacob van Maerlant wilde vooral ‘nutscap ende waer’ brengen in de volkstaal: nuttige en werkelijkheidsgetrouwe teksten. Daarom legde hij zich toe op historische werken, zoals de Spiegel Historiael, een ‘wereldgeschiedenis’ vanaf de schepping. Ook schreef hij de eerste Nederlandstalige natuurencyclopedie. Maerlant baseerde zich daarvoor op geleerde teksten in het Latijn. Zo ontstonden zowel fictieve als informatieve werken in het Nederlands.
Ontdek nog meer over dit onderwerp
Van den vos Reynaerde
Delta/Bakker, 2002.
Reinaerts streken: van 2000 voor tot 2000 na Christus
Davidsfonds, 2001.
Reynaert de vos: een kleine geschiedenis van het middeleeuwse dierenepos
Phoebus Foundation, 2018.
Reinaert de vos: de middeleeuwse satire hertaald
Lalito, 2014.
De Reynaert. Leven met een middeleeuws meesterwerk
Prometheus, 2023.
Handgeschreven wereld: Nederlandse literatuur en cultuur in de middeleeuwen
Prometheus, 2002.
Maerlants wereld
Prometheus, 2018.
Stemmen op schrift. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur vanaf het begin tot 1300
Bert Bakker, 2006.
Wereld in woorden. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1300-1400
Bert Bakker, 2013.
Fictie
Willem die Madoc maakte
Van Oorschot, 2022.
De schelmenstreken van Reinaert de vos
Hoogland & Van Klaveren, 2018. (+10)
Strips
Reynaerts wraak
Tiecelijn, 1997.
Suske en Wiske. De rebelse Reinaert (nr 257)
Standaard Uitgeverij, 1998.
Reynaert de vos
Atlas, 2010.
De vrolijke valstrik (Jerom)
Standaard Uitgeverij, 1985.
Hoorspel over Reinaert de vos
2018. (8+)