Mijncité Winterslag.

Winterslag, de eerste mijncité in Limburg, 1923. Vandaag huist er Feniks, voorheen de Limburgse Associazioni Cristiane Lavoratori Italiani (ACLI) | Genk, Collectie Geheugen van Genk, Emile Van Dorenmuseum.

 

Landschap, milieu & mobiliteit
Lees dit artikel in:
1901 - 1992
Lees voor

Multiculturele mijncités

Steenkool in Limburg

In de zomer van 1901 wordt steenkool gevonden in Limburg. Dat is groot nieuws. Steenkool is in die tijd een belangrijke brandstof. Mensen gebruiken steenkool om huizen te verwarmen of om machines in fabrieken te laten werken.

Lees voor

Steenkool zit diep onder de grond. Er zijn dus mijnen nodig om de steenkool op te graven. En heel veel mijnwerkers. Al snel komen er mijnbedrijven in Limburg. Maar zij hebben één groot probleem: in de buurt van de mijnen wonen bijna geen mensen. Waar gaan ze mijnwerkers vinden?

De mijnbedrijven laten wijken vol huizen bouwen voor arbeiders en hun gezinnen. Die wijken noemen we ‘cités’. Het zijn mooie wijken, met groene straten en nieuwe huizen. Zo hopen de bazen van de mijnen mijnwerkers te vinden.

Maar er komen niet genoeg Belgen in de mijnen werken. Daarom halen de mijnbedrijven ook mensen uit andere landen. Zo worden de cités wijken met veel verschillende talen, culturen en religies.

Opbouw mijn Winterslag.

Hasselt, Rijksarchief.

Na de ontdekking van steenkool in de ondergrond verschenen er boortorens op de Limburgse heide. De foto toont de opbouw van de mijn van Winterslag, 18 april 1910.

Lees voor

Steenkool in Limburg

De streek van de mijnen noemen we midden-Limburg. In 1900 wonen er weinig mensen en zijn er bijna geen dorpen of wegen. Het is een arme streek. Als onderzoekers er in 1901 steenkool vinden, zijn veel mensen blij. Ze denken dat het arme Limburg nu rijk zal worden.

In 1907 komen de eerste mijnbedrijven. De steenkool ligt wel 500 meter diep, of nog dieper. Arbeiders moeten dus diepe, lange gangen boren. Een moeilijke opdracht. In 1914 begint ook de Eerste Wereldoorlog. Daardoor wordt er pas voor het eerst steenkool uit de mijn gehaald in 1917. Daarna gaan er nog vijf andere mijnen in Limburg open.

Steenkool verandert de provincie Limburg

De steenkool verandert Limburg heel erg. Door de mijnen komen er nieuwe wegen, kanalen en spoorwegen. En veel nieuwe mensen. Voor die mensen bouwen de mijnbedrijven huizen, kerken, sportvelden en scholen. De bazen van de mijnen willen dat mensen het leuk vinden om in hun cité te wonen. Ze hebben die mensen nodig om in hun mijn te werken.

Maar de bazen van de mijnen willen ook dat de mijnwerkers naar hen luisteren. Omdat alle huizen en gebouwen van hen zijn, hebben de mijnbedrijven macht. Zo kunnen ze de mensen in de cités controleren.

Focuspunten

Fatih moskee.

Collectie PCCE, foto Bert Van Doorslaer.

De Turkse Fatih-moskee bepaalt mee de skyline van Beringen-Mijn.

 

Lees voor

Mijnwerkers uit andere landen

Het werk in de mijnen is zwaar en ongezond. De mijnwerkers gaan elke dag honderden meters diep onder de grond. Daar liggen ze op hun buik of op hun rug, in een smalle gang. Ze slaan de steenkool los met een zware hamer of met een boor.

Het is er heel warm. Er is veel stof en lawaai. En het is gevaarlijk. De gangen kunnen instorten. En de mijnwerkers kunnen ziek worden van het stof. Er zijn weinig mensen die graag in de mijnen werken. Daarom gaan de bedrijven uit Limburg en Wallonië ook in het buitenland mensen zoeken. Bijvoorbeeld in Polen of in Zuid-Europa.

Akkoorden over arbeiders

In 1946 maakt België een akkoord met Italië: als er Italianen in de Belgische mijnen komen werken, krijgt Italië steenkool van België. Er komen 50.000 arbeiders uit Italië. Ze hebben vaak geen werk in Italië en ze zijn arm. Daarom komen ze in de Belgische mijnen werken.

De Italianen weten niet precies welk werk ze moeten doen. Hun eerste werkdag in de mijn is een schok. Sommigen gaan snel terug naar Italië. Een grote groep blijft hier. Ze hebben geen keuze.

Daarna komen er ook Spaanse, Griekse, Turkse en Marokkaanse mensen die in hun land geen werk vinden. Ze komen met hun gezin in de cités wonen.

Marcinelle.

Marcinelle © SIR.

De mijnramp in het Waalse Marcinelle op 8 augustus 1956 maakte 262 slachtoffers, onder wie 136 Italianen. De ramp zinderde ook na in Vlaanderen.

Lees voor

Het einde van de mijnen

In 1957 vieren de Limburgse mijnen feest. Ze bestaan 50 jaar. En ze vieren dat ze heel veel steenkool hebben opgegraven.

Maar er is ook slecht nieuws voor de mijnen. Er komt steeds meer steenkool uit andere landen naar België. En er komen nieuwe brandstoffen, zoals gas en olie. De mijnen krijgen problemen.

Vechten voor de mijnen

In 1966 moet de eerste Limburgse mijn dicht: de mijn van Zwartberg. De mijnwerkers zijn woedend, want ze verliezen hun werk. Ze staken en ze protesteren. Er zijn zware gevechten met de politie. Twee mensen worden gedood. Toch sluit de mijn.

De andere mijnen in Limburg krijgen geld van de overheid. Ze blijven open, maar niet lang meer. In 1992 sluit de laatste mijn: die van Zolder. Dat is het einde van de mijnen in Limburg. En in België.

Maar het is niet het einde van de steenkool. In de hele wereld wordt nog steenkool als brandstof gebruikt. Ook al is steenkool slecht voor het klimaat en voor de gezondheid.

Onmiddellijk na de bevrijding werden Duitse krijgsgevangenen in de mijnen tewerkgesteld. Ze verbleven in barakkenkampen die ze tijdens de oorlog voor Russische krijgsgevangenen hadden opgetrokken. Deze foto toont de barakken van Eisden.
Eisden, Stichting Erfgoed Eisden.

Onmiddellijk na de bevrijding in 1945 werden Duitse krijgsgevangenen in de mijnen tewerkgesteld. Ze verbleven in barakkenkampen die ze tijdens de oorlog voor Russische krijgsgevangenen hadden opgetrokken. Deze foto toont de barakken van Eisden.

Word mijnwerker.
Privécollectie Luc Minten.

Om mijnwerkers aan te trekken voerde de regering na de Tweede Wereldoorlog het mijnwerkersstatuut in. Dit gaf recht op een mix van premies, betaalde verlofdagen en andere voordelen zoals vrijstelling van legerdienst en gratis treintickets.

Vriendschap ondergronds.
Eisden, Stichting Erfgoed Eisden.

Het zware werk in de ondergrond schiep ook banden van kameraadschap.

Gastarbeiders Vespa.
Eisden, Stichting Erfgoed Eisden.

Gastarbeiders en hun gezinnen vonden de weg naar de Limburgse mijnstreek. In sommige mijnen maakten gastarbeiders meer dan de helft uit van het personeel.

Stoflongen.
Eisden, Stichting Erfgoed Eisden.

Stoflong was een gevreesde ziekte onder mijnwerkers. Het voortdurende inademen van kolen- en steenstof tastte de longen aan, met op termijn een dodelijke afloop.

De steenkoolmijnen lieten blijvende sporen na in het landschap, zoals afvalheuvels of terrils. Na de mijnsluitingen kregen een aantal van die terrils een tweede leven als natuurgebied of, zoals hier in Beringen, recreatieplek. Beeld uit 2017.
Beringen, be-MINE Beringen.

De steenkoolmijnen lieten blijvende sporen na in het landschap, zoals afvalheuvels of terrils. Na de mijnsluitingen kregen een aantal van die terrils een tweede leven als natuurgebied of, zoals hier in Beringen, recreatieplek. Beeld uit 2017.

Ontdek nog meer over dit onderwerp

Kinderen van de migratie
Kinderen van de migratie: Het beloofde land. Een nieuw leven.

Bron: VRT archief, AMSAB, Musée de la Vie wallonne – 31 aug 2021 – 7 sep 2021

Migratie
Boulevard – Eigen volk en ander volk (2)

Bron: VRT archief, AMSAB, Cinematek, Belgisch Leger – 30 dec 1992

Mijncités
Te voet door Vlaanderen

Bron: VRT archief en Mijnmuseum Beringen – 12 nov 1963

Tuinwijk
Vlaanderen Vakantieland

Bron: VRT archief, Museum van de mijnwerkerswoning Eisden – 16 apr 2005

Non-fictie


Beyers Leen
Iedereen zwart: het samenleven van nieuwkomers en gevestigden in de mijncité Zwartberg, 1930 – 1990

Aksant, 2007. 

Coppieters Guy
De Belgische Kolenslag 1944-1951: het mirakel dat er geen was

Algemeen Rijksarchief, 2021. 

Delbroek Bart
In de put. De arbeidsmarkt voor mijnwerkers in Belgisch-Limburg, 1900-1966

Verloren, 2016. 

Geheugen Collectief
Limburg in 9 vragen

OKV, 2018. 

Minten Luc, Raskin Ludo & Soete Antoon
Een eeuw steenkool in Limburg

Lannoo, 1992.

Van Doorslaer Bert & De Rynck Patrick (red.)
Mijnerfgoed in Limburg. Ondergronds verleden, bovengrondse toekomst

OKV, 2012. 

Van Meulder Griet & De Rijck Tine
De ereburgers: een sociale geschiedenis van de Limburgse mijnwerkers

EPO, 2000. 

Veldeman Johan
Diep. De mijnologen

Coalface, 2018. 

Fictie


Beerten Luc
De put: een stomme film

SUN, 1988. 

Demyttenaere Bart & Sneyers Joachim
Licht in de tunnel: Emiel, ridder van de mijn

Clavis, 2022. (9+) 

Kustermans Paul
Voor Paulien

Averbode, 1995.(12+) 

Van Looi Minus
Koolputtersvolk

Pro Arte, 1946. 

Nu kijken


Limburg in 9 vragen: de Limburgse steenkoolmijnen
Uit de grond, uit het hart

(Erfgoedcel Mijn-Erfgoed)

Bijkomend kijk/luister materiaal


Cinematek
De mijnen. 14 films over de Belgische steenkoolmijnen

(dvd) 

MIRAS
50 jaar Turkse migratie

(dvd) 

Speelfilm
Marcinelle

(2003). 

Speelfilm
Marina

(2014).