Multiculturele mijncités
Steenkool in Limburg
In de zomer van 1901 wordt steenkool gevonden in Limburg. Dat is groot nieuws. Steenkool is in die tijd een belangrijke brandstof. Mensen gebruiken steenkool om huizen te verwarmen of om machines in fabrieken te laten werken.
Steenkool zit diep onder de grond. Er zijn dus mijnen nodig om de steenkool op te graven. En heel veel mijnwerkers. Al snel komen er mijnbedrijven in Limburg. Maar zij hebben één groot probleem: in de buurt van de mijnen wonen bijna geen mensen. Waar gaan ze mijnwerkers vinden?
De mijnbedrijven laten wijken vol huizen bouwen voor arbeiders en hun gezinnen. Die wijken noemen we ‘cités’. Het zijn mooie wijken, met groene straten en nieuwe huizen. Zo hopen de bazen van de mijnen mijnwerkers te vinden.
Maar er komen niet genoeg Belgen in de mijnen werken. Daarom halen de mijnbedrijven ook mensen uit andere landen. Zo worden de cités wijken met veel verschillende talen, culturen en religies.
Hasselt, Rijksarchief.
Na de ontdekking van steenkool in de ondergrond verschenen er boortorens op de Limburgse heide. De foto toont de opbouw van de mijn van Winterslag, 18 april 1910.
Steenkool in Limburg
De streek van de mijnen noemen we midden-Limburg. In 1900 wonen er weinig mensen en zijn er bijna geen dorpen of wegen. Het is een arme streek. Als onderzoekers er in 1901 steenkool vinden, zijn veel mensen blij. Ze denken dat het arme Limburg nu rijk zal worden.
In 1907 komen de eerste mijnbedrijven. De steenkool ligt wel 500 meter diep, of nog dieper. Arbeiders moeten dus diepe, lange gangen boren. Een moeilijke opdracht. In 1914 begint ook de Eerste Wereldoorlog. Daardoor wordt er pas voor het eerst steenkool uit de mijn gehaald in 1917. Daarna gaan er nog vijf andere mijnen in Limburg open.
Steenkool verandert de provincie Limburg
De steenkool verandert Limburg heel erg. Door de mijnen komen er nieuwe wegen, kanalen en spoorwegen. En veel nieuwe mensen. Voor die mensen bouwen de mijnbedrijven huizen, kerken, sportvelden en scholen. De bazen van de mijnen willen dat mensen het leuk vinden om in hun cité te wonen. Ze hebben die mensen nodig om in hun mijn te werken.
Maar de bazen van de mijnen willen ook dat de mijnwerkers naar hen luisteren. Omdat alle huizen en gebouwen van hen zijn, hebben de mijnbedrijven macht. Zo kunnen ze de mensen in de cités controleren.
Focuspunten
Ontdek nog meer over dit onderwerp
Non-fictie
Iedereen zwart: het samenleven van nieuwkomers en gevestigden in de mijncité Zwartberg, 1930 – 1990
Aksant, 2007.
De Belgische Kolenslag 1944-1951: het mirakel dat er geen was
Algemeen Rijksarchief, 2021.
In de put. De arbeidsmarkt voor mijnwerkers in Belgisch-Limburg, 1900-1966
Verloren, 2016.
Limburg in 9 vragen
OKV, 2018.
Een eeuw steenkool in Limburg
Lannoo, 1992.
Mijnerfgoed in Limburg. Ondergronds verleden, bovengrondse toekomst
OKV, 2012.
De ereburgers: een sociale geschiedenis van de Limburgse mijnwerkers
EPO, 2000.
Diep. De mijnologen
Coalface, 2018.
Fictie
De put: een stomme film
SUN, 1988.
Licht in de tunnel: Emiel, ridder van de mijn
Clavis, 2022. (9+)
Voor Paulien
Averbode, 1995.(12+)
Koolputtersvolk
Pro Arte, 1946.
Nu kijken
Bijkomend kijk/luister materiaal
De mijnen. 14 films over de Belgische steenkoolmijnen
(dvd)
50 jaar Turkse migratie
(dvd)
Marcinelle
(2003).
Marina
(2014).