Vastlegging taalgrens.

In sommige taalgrensgemeenten worden faciliteiten voor anderstaligen toegekend, zoals in de Vlaamse stad Ronse | Fotograaf Véronique Seynaeve.

Lees dit artikel in:
1962 - 1963
Lees voor

De vastlegging van de taalgrens

België wordt een federale staat

In 1962 neemt het parlement een belangrijke beslissing er komt een gebied waar Nederlands de wettelijke taal is, en een gebied waar Frans de wettelijke taal is. De grens tussen de twee gebieden noemen we de taalgrens.

Lees voor

Vanaf de jaren 1930 is Nederlands de wettelijke taal in Vlaanderen. In Wallonië is dat Frans. Brussel en de gemeenten rond Brussel zijn tweetalig: de officiële talen zijn er Frans en Nederlands. In een klein gebied aan de grens met Duitsland is Duits de officiële taal.

De taal van een gemeente kan wel nog veranderen. Tot 1947 wordt er elke tien jaar in elke Belgische gemeente geteld: hoeveel mensen spreken er Frans en hoeveel mensen spreken er Nederlands? De taal met de meeste sprekers wordt de officiële taal van de gemeente.

In de Nederlandstalige gemeenten rond het tweetalige Brussel stijgt het aantal mensen dat Frans spreekt. De officiële taal zou daar dus moeten veranderen van het Nederlands naar het Frans. Veel  Vlamingen willen dat niet. Zij zijn bang dat Frans beetje bij beetje de officiële taal wordt in heel Vlaanderen. Daarom willen veel  Vlamingen een vaste taalgrens.

In 1962 en 1963 beslist het Belgische parlement waar de definitieve grens ligt tussen het Franstalige en het Nederlandstalige deel van België. Ook bepaalt het de grens rond het tweetalige gebied Brussel.

Gaston Eyskens.

Belga Image.

Premier Gaston Eyskens (1905-1988) deelt in de Kamer van Volksvertegenwoordigers mee dat de unitaire staat is achterhaald (1970). Eyskens ijverde al sinds de jaren 1930 voor meer Vlaamse autonomie.

Lees voor

België wordt een federale staat

In de jaren 1960 vinden sommige mensen dat het verschil tussen het Nederlandstalige en Franstalige deel van België te groot is. Ze willen niet meer dat alle beslissingen in Brussel worden genomen. Een groep Nederlandstaligen en een groep Franstaligen willen zelf kunnen beslissen over hoe ze hun gebied besturen.

De eerste veranderingen

In 1970 wordt de Belgische overheid anders georganiseerd. Er is nog altijd een Belgische overheid die beslissingen neemt voor het hele land. Maar er komen ook een aantal nieuwe overheden.

  • Er komt een Vlaamse, een Franse en een Duitstalige Gemeenschap. Die drie overheden mogen elk beslissen over alles wat te maken heeft met hun eigen taal, hun cultuur en hun scholen.
  • Er komt ook een Vlaams, Waals en een Brussels Gewest. Die drie overheden mogen beslissen over zaken die te maken hebben met economie.

De nieuwe organisatie zorgt voor nieuwe discussies. Sommigen vinden dat er nog meer moet veranderen. In 1993 wordt België officieel een federale staat. Het land bestaat vanaf dan officieel niet meer uit één deel maar uit drie gemeenschappen en drie gewesten. Die delen mogen zelf beslissen over sommige zaken.

Focuspunten

Koepelzaal van het Vlaams parlement.

Wikimedia Commons.

In 1996 namen de leden van het Vlaams Parlement hun intrek in het voormalige Hôtel des Postes in Brussel. Het parlementsgebouw kreeg een grondige renovatie met de koepelzaal als bekroning. 

Lees voor

Vlaanderen, meer dan cultuur

Na de eerste hervormingen in 1970 zijn er binnen België drie gemeenschappen en drie gewesten. Die krijgen elk een eigen regering en een eigen parlement. Ze mogen steeds meer zelf beslissen.

  • De gemeenschappen mogen beslissen over onderwijs, hulp aan mensen en zorg.
  • De gewesten beslissen over zaken zoals openbare gebouwen, werken aan wegen, spoorlijnen, leidingen voor gas en water en over zaken die te maken hebben met wonen, werken en landbouw.

In 1981 gaan de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaams Gewest samen. Vlaanderen heeft vanaf dan één parlement en één regering. De Franstalige Gemeenschap en het Waalse Gewest blijven apart bestaan.

Niemand is tevreden

Er zijn nog altijd discussies over de organisatie van het land. De verschillende groepen raken het nooit helemaal eens. Ze sluiten wel akkoorden waarin elke groep een beetje toegeeft. Dat noemen we een compromis. Maar de nieuwe organisatie van het land is niet meer zo duidelijk door al die compromissen. En niemand is echt tevreden.

Sommige groepen in Vlaanderen willen dat de gemeenschappen en gewesten nog meer zelf mogen beslissen. Sommigen willen zelfs dat Vlaanderen een apart land wordt. Andere groepen willen dat de Belgische overheid opnieuw alleen beslist over grote zaken. Bijvoorbeeld over klimaat en over energie.

Matonge.

Wikimedia Commons, fotograaf Finne Boonen.

Brussel telt een levendige Congolese gemeenschap in de Matonge wijk. De wijk is ook de aankomstplaats voor veel Afrikaanse migranten.

Lees voor

Brussel, superdivers

Brussel is speciaal. De stad ligt aan de Nederlandstalige kant van de taalgrens, maar de meeste mensen spreken er Frans. Ook in gemeenten die grenzen aan Brussel, spreken veel mensen Frans.

Overheid van Brussel

Vanaf 1988 vormen 19 gemeenten samen het Brussels Gewest.

  • Het Brussels Gewest mag beslissen over zaken zoals openbare gebouwen, werken aan wegen, spoorlijnen, leidingen voor gas en water en over zaken die te maken hebben met wonen, werken en landbouw.
  • Een Vlaamse commissie beslist over scholen, hulp aan mensen en zorg voor inwoners van Brussel die Nederlands spreken. Een Franstalige commissie doet dat voor de scholen, hulp aan mensen en zorg voor inwoners van Brussel die Frans spreken.

Hoofdstad

De stad Brussel is de hoofdstad van:

  • België
  • Vlaanderen
  • de Franstalige Gemeenschap
  • de Europese Unie

Brussel, een mix van talen en culturen

Sinds de jaren 1950 komen er mensen uit de hele wereld in Brussel wonen. Ze wonen er tijdelijk, om te werken voor internationale organisaties en bedrijven. Of ze verhuizen definitief  naar de stad, om er een nieuw leven te starten. Zo wordt Brussel een mix van talen en culturen. In 2021 wonen er mensen uit 185 verschillende landen in het Brussels Gewest.

De meeste mensen in Brussel spreken Frans. Er zijn ook steeds meer gezinnen waar ze een andere taal spreken, of meer dan één taal. Engels is de tweede meest gesproken taal. En Nederlands de derde.

Renard speech Eenheidswet.
Belga Image, 4331.

De Waalse socialistische vakbondsleider André Renard (1911-1962) tijdens de grote winterstaking van december 1960-januari 1961. Federalisme moest Wallonië de hefbomen leveren voor economisch herstel.

In de zogenaamde Marsen op Brussel van 1961 en 1962 betoogden duizenden Vlamingen voor de vastlegging van de taalgrens en de begrenzing van de Brusselse agglomeratie. Hier ontmoeten Vlaamse manifestanten tegenbetogers bij de Tweede Vlaamse Mars op Brussel, 14 oktober 1962.
Leuven, KADOC-KU Leuven, KFA3958.

In de zogenaamde Marsen op Brussel van 1961 en 1962 betoogden duizenden Vlamingen voor de vastlegging van de taalgrens en de begrenzing van de Brusselse agglomeratie. Hier ontmoeten Vlaamse manifestanten tegenbetogers bij de Tweede Vlaamse Mars op Brussel, 14 oktober 1962.

Walen go home.
De Morgen, fotograaf Vertommen.

In 1966 eisten Vlaamse studenten de overheveling van de Franstalige afdeling van de Universiteit Leuven naar Wallonië. De kwestie werd in 1968 beslecht met de stichting van Louvain-la-Neuve bij Ottignies. Op dat ogenblik namen de studentenprotesten zowel in Leuven als in Gent al een meer duidelijk progressief en antiautoritair karakter aan.

Eerste congres Vlaamse liberalen.
Gent, Liberas.

Tussen 1968 en 1978 splitsen de drie traditionele politieke partijen op regionale basis. Hier de kopstukken van de Vlaamse Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV) (Willy De Clercq, Herman Vanderpoorten, Frans Grootjans) in 1972. De Christelijke Volkspartij (CVP) splitste als eerste in 1968, de socialistische volgde in 1978.

Anti Egmont betoging.
Belga Image.

Het (mislukte) Egmontpact uit 1977 voorzag een federalisme met drie gelijke gewesten (Vlaanderen, Brussel, Wallonië). De Vlaamse beweging verzette zich tegen Brussel als volwaardig derde gewest. Betoging tegen het Egmontpact in 1978 in de Gentse Vlaanderenstraat.

Eerste Vlaamse regering.
Fotograaf Gino Zamboni.

De eerste Vlaamse regering, executieve genoemd, legt op 22 december 1981 de eed af. Ze wordt geleid door minister-president Gaston Geens en telt leden van alle partijen. Van links naar rechts: Jan Lenssens (CVP), Roger De Wulf (SP), Jacky Buchmann (PVV), Karel Poma (PVV), Gaston Geens (CVP), Marc Galle (SP), Rika Steyaert (CVP), Hugo Schiltz (Volksunie) en Paul Akkermans (CVP).

Koningskwestie.
Den Haag, Nationaal Archief.

De koningskwestie splijt het land. Kon Leopold III na de Tweede Wereldoorlog terugkeren als staatshoofd? In de volksraadpleging van maart 1950 was een hoofdzakelijk katholieke meerderheid in Vlaanderen voor, een hoofdzakelijk socialistisch-liberale meerderheid in Wallonië tegen. De socialistische partij had met deze affiche gewaarschuwd voor dit scenario.

Ontdek nog meer over dit onderwerp

Federalisme
Het Onvoltooide Land – de onschendbare taalgrens

Bron: VRT archief e.a – 26 apr 2009

Non-fictie


Barnard Benno & Van Istendael Geert
Een geschiedenis van België voor nieuwsgierige kinderen (en hun ouders)

Atlas Contact, 2022. 

Bouveroux Jos & Huyse Luc
Het onvoltooide land

Van Halewyck, 2009. 

Fonteyn Guido
Vlaanderen, Brussel, Wallonië: Een ménage à trois

Epo, 2014. 

Goossens Martine
Vijftig jaar Vlaams Parlement

Borgerhoff & Lamberigts, 2021.

Martens Wilfried
De memoires. Luctor et emergo

Lannoo, 2006.

Raskin Brigitte
De taalgrens, of wat de Belgen zowel verbindt als verdeelt

Davidsfonds, 2012. 

Reinsma Riemer
Wandelen langs de taalgrens

Contact, 2005. 

Reynebeau Marc
Een geschiedenis van België

Lannoo, 2021. 

Scheltiens Vincent
Met dank aan de overkant: een politieke geschiedenis van België

Polis, 2017. 

Tindemans Leo
De memoires. Gedreven door een overtuiging

Lannoo, 2002. 

Van Goethem Herman
De monarchie en ‘het einde van België’: een communautaire geschiedenis van Leopold I tot Albert II

Lannoo, 2008. 

Van Maele Brecht
Taalgrens 50 jaar

Snoeck, 2013.